Elke vier jaar is de zestigste dag van het jaar niet 1 maart, maar 29 februari. Een dag die alleen in het schrikkeljaar voorkomt. Maar waarom eigenlijk?
Een normaal jaar telt 365 dagen. Maar omdat een jaar niet precies 365 dagen telt, maar eigenlijk 365,2421875, wordt er elke vier jaar een dagje extra geteld in de kalender. De schrikkeldag werd voor het eerst voorgesteld in maart 237 voor Christus. Het was de bedoeling dat op die manier de loop van de Egyptische kalender nauwkeuriger zou lopen met de seizoenen. Maar het was toen alleen nog een idee.
Nummerloze dag
Het werd pas echt toegepast in de juliaanse kalender, de Romeinse kalender die in 45 voor christus door Julius Caesar werd ingevoerd. De extra dag werd toen aan 23 februari vastgeplakt als nummerloze dag. De maand februari telde toen dus gewoon 28 dagen volgens de kalender. Pas jaren later stapten we van de nummerloze dag tussen 23 en 24 februari af. De schrikkeldag kreeg een eigen nummer en zo was daar 29 februari.
Zes honderdjarigen
En hoewel het voor veel mensen gewoon weer een normale dag is, is het voor anderen toch speciaal. In Nederland zijn er dit jaar namelijk ruim 11.000 mensen jarig op schrikkeldag, zes van hen worden honderd. Zij kunnen dus maar één keer in de vier jaar hun verjaardag vieren op de dag zelf. Daarnaast treden er op schrikkeldag ook bijna twee keer zoveel mensen in het huwelijk als op een normale zaterdag in februari.
Waar komt de naam vandaan?
In de veertiende eeuw betekende schrikken ‘opspringen, een grote stap of sprong nemen’. Een schrikkeljaar is dus eigenlijk een jaar dat een grote stap neemt of verspringt. Uit de oorspronkelijke springbetekenis van schrikken ontstond later ‘opspringen van angst, terugdeinzen’ en uiteindelijk ‘plotselinge angst krijgen’.
