Waarom een Internationale Vrouwendag zal je je misschien afvragen. Is dat niet achterhaald, want zijn we niet al ver op weg naar gelijkheid? En waarom krijg je als vrouw op straat soms een roos op deze dag?
De oorsprong van de Internationale Vrouwendag werpt misschien al wat licht op deze vragen. Het begon namelijk met stakingen door vrouwelijke arbeiders begin 1900. Op 8 maart 1908 vond in New York de een grote staking plaats. Naar schatting 15.000 textielarbeidsters marcheerden die dag omdat ze een gelijk loon, betere arbeidsomstandigheden en een einde aan seksuele intimidatie op de werkvloer wilden. De staking is onder meer beroemd geworden door de poëtisch verwoorde eis voor “Brood en Rozen”. In 1917 werd er op 8 maart gestaakt in Sint-Petersburg. Vanaf toen werd de datum definitief verkozen als Vrouwendag.
In Nederland werd de eerste Vrouwendag gevierd op 12 maart 1912. Na een dipje in de oorlogsjaren kwam in de jaren zestig de tweede feministische golf op gang en werd de Internationale Vrouwendag weer volop gevierd, meestal met demonstraties, bijeenkomsten en conferenties. In 1978 werd de Internationale Vrouwendag door de Verenigde Naties erkend.
Alleen al vanuit historisch besef lijkt het aan de orde om aandacht te besteden aan 8 maart, voor de vrouwen die de moed hadden om op te komen voor gelijke rechten. En met het oog op MeToo, legalisatie van abortus, het glazen plafond en achterblijvende salarissen blijkt er nog werk te liggen voor de hedendaagse vrouw.
Kijk op deze site voor activiteiten in Utrecht omtrent de Vrouwendag.
