140 professoren van de Universiteit Utrecht stapten vanochtend op hun fiets op weg naar basisscholen in Utrecht om les te geven. Professor Marnix Lam stapte in zijn toga binnen bij groep 8 van basisschool Op De Groene Alm in Hoge Weide in Leidsche Rijn. Wij schoven ook aan voor de les.
Een beetje zenuwachtig waren ze wel, de kinderen in de klas van meester Michiel Gaakeer. Professor Marnix Lam liet eventjes op zich wachten want hij moest eerste even op de foto voor de Volkskrant, maar daarna mochten de kinderen hem de toga van het lijf vragen. Marnix Lam is hoogleraar in de nucleaire geneeskunde, en hij vertelde uitgebreid over zijn vakgebied. Broes wilde direct al weten of de professor nieuwe manieren probeert te vinden om kanker te genezen. Daar ging hij uitgebreid op in: “Nucleaire geneeskunde heeft alles te maken met straling. Straling zit in veel: in mobiele telefoons, laptops, de magnetron, en ook in zonnestralen. Dat is heel krachtig. En met zulke krachtige straling kunnen we ook kanker proberen weg te stralen. Maar veel straling is ook gevaarlijk, want je kunt er ook mensen mee vergiftigen.” Hij laat hierbij een foto zien van de ex-KGB’er Litvinenko, die door de Russische geheime dienst is vergiftigd met radioactief materiaal.
Radioactief ei
Prompt pelt de hoogleraar een eitje waarvan hij een hap neemt. Hij houdt door zijn kleren heen een stralingsmeter tegen zijn maag: er gebeurt niks. Maar als hij er wat radioactief materiaal op strooit huivert de klas: hij zal toch niet….? Maar Marnix Lam neemt doodgemoedereerd weer een hap van zijn eitje. Als hij de meter weer voor zijn maag houdt, piept de meter volop. Grote ogen zijn op de professor gericht. “Een klein beetje radioactief materiaal is helemaal niet erg. We gebruiken het volop in de geneeskunde. Als patiënten een radioactieve cake of pannenkoek eten, kunnen wij dat materiaal door het lichaam volgen. Zo kunnen we zien of alles goed werkt. En je kunt er kanker mee opsporen.”
Weer op de fiets
Veel kinderen reageren hierop met verhalen uit hun omgeving, want iedereen kent wel iemand die kanker heeft gehad en die verhalen willen ze graag vertellen. Dan nog een selfie met de professor, die daarna weer op zijn fiets richting de universiteit stapt. Wel doet hij eerst even zijn toga uit en academische baret af: dat fietst niet handig. En hij bekent dat ie nog nooit in Leidsche Rijn was geweest, maar dat dit een mooie aanleiding was. Groep 8 van Op de Groene Alm is het daar roerend mee eens.
